11 lutego 1507 roku w Krakowie zmarł Jan z Głogowa. Pochodził z rodziny Schellingów, jednakże nigdy nie używał tego nazwiska, znany był głownie jako Głogowita, Głogowczyk.
Jak przypomina Muzeum Archeologiczno-Historyczne w Głogowie ten szanowany filozof, astronom i geograf był wykładowcą na Uniwersytecie Jagiellońskim, zajmującym się dyscyplinami wchodzącymi w zakres Wydziału Filozofii, tak zwanych sztuk wyzwolonych. Przeszukując dokumenty, poza notkami biograficznymi i listą uznanych dzieł, możemy odnaleźć zapiski mówiące o tym, że Jan z Głogowa odznaczał się żywą naturą i był osobistością bardzo towarzyską. Jeden z jego współpracowników, Jan Stolfa, nazwał go nawet "ozdobą naszego Uniwersytetu" (UJ), doceniając jego biegłość posługiwania się łaciną i lotny umysł.
Jan z Głogowa był autorem wielu dzieł, które służyły studentom jako podręczniki. Najważniejsze z nich to: Liber posteriorum analyticorum, Exercitium veteris artis, Questiones librorum de anima. Możliwe, że właśnie z tych dzieł korzystał jeden z jego słuchaczy, kolejna postać znana nam wszystkim - Mikołaj Kopernik.
Tego wybitnego głogowianina
upamiętnia pomnik stojący na placu Jana z Głogowa.
RED
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz