Historia budowy Kościoła NMP Królowej Polski

Pod koniec września 1980 r. wojewoda legnicki wydał zezwolenie na budowę kościoła, na os. Kopernika w Głogowie. Ks. bp Wilhelm Pluta i architekt wojewódzki Kacperski przyjęli koncepcję poznańskich architektów o kresowym rodowodzie - M. Fikusa i J. Gurawskiego. W lipcu 1981 r., organizatorem budowy kościoła i proboszczem powstającej parafii został ks. Ryszard Dobrołowicz.

W budowie pomagali mieszkańcy poszczególnych ulic. Bywały dni, kiedy koordynujący budową ksiądz odsyłał ludzi do domów, bo brakowało dla nich zajęcia. Innym razem prace trwały do późnych godzin nocnych. Zdarzało się, że właściciel głogowskiej cukierni fundował na Dzień Budowlańca lody i ciasto (za czasów PRL święto przypadające w ostatnią niedzielę września). Innym razem pewien krawiec uszył dla pracujących czapki chroniące przed słońcem.

Budowa trwała do 1986 r. Kościół w założeniu powstał dla górników zagłębia miedziowego, których rodzice przybyli do Głogowa tuż po wojnie ze wsi i małych miasteczek południowo-wschodniej Polski. Sylwetka całego zespołu sakralnego odwołuje się do archetypu świątyni narastającej w przestrzeni od niskich brył obiektów plebanii, sal katechetycznych do kulminacji wież kościoła. Atmosferę architektoniczną zarówno zewnętrzną, jak i wnętrza buduje jednolity zestaw materiałów tworzących tektonikę brył świątyni: cegła klinkierowa, blacha miedziana i biały tynk. 

Początkowo w kościele używano organów elektronicznych. Dopiero w 1991 rozpoczęto stawianie pierwszych organów piszczałkowych pod okiem specjalisty z wrocławskiej firmy Cynar w latach 1991-1994. Budowę głównych organów rozpoczęto w roku 1996, a zakończono we wrześniu 1998r. Szafę organową wykonano z drewna dębowego w stolarni parafialnej przy głogowskiej kolegiacie.

Od stycznia 1995 r. przy kościele działa Stołówka im brata Alberta Chmielowskiego. Jej głównym pomysłodawcą był ks. Andrzej Jancia.
RED
źródło:DGL/zycieparafii.pl, polska-org, W. Najgebauer