Historia dworca kolejowego w Głogowie

10 maja 1935 roku oddano do użytku nowy dworzec kolejowy w Głogowie. Budynek dworcowy wybudowano w stylu modernistycznym. Budynek ulokowano na zachód od pierwszego dworca, 6 metrów wyżej od peronów przy dzisiejszym Placu Tysiąclecia.

W budynku znajduje się przestronna hala główna z kasami biletowymi oraz poczekalnie. Po lewej stronie patrząc od wejścia głównego znajdowała się restauracja. Dojście do peronów prowadziło po przez nadziemne zadaszone przejście. Budynek w tamtym czasie był jedną z perełek architektonicznych Głogowa. Miał piękną elewację klinkierową, był niewątpliwie nowoczesny. Przed dworcem był usytuowany malowniczy zielony skwer i park. Zawierucha wojenna spowodowała zniszczenie dworca na szczęście w nieznacznym stopniu, bardziej ucierpiała bogata infrastruktura kolejowa wokół dworca, były tu przed wojną warsztaty taboru kolejowego i liczne bocznice. Odbudowa infrastruktury trwała aż do lat 60.

Elewacja budynku dworca przez bardzo długi czas różniła się w znacznym stopniu od wyglądu przedwojennego, budynek był otynkowany i pomalowany na kolor żółty. Na dachu był postawiony olbrzymi napis w niebieskim kolorze Dworzec Kolejowy. Do końca lat 90 istniała restauracja oraz poczekalnia, jednak z biegiem lat sukcesywnie ograniczano kolejne połączenia kolejowe z Głogowa. Restauracja dworcowa została zamknięta, wiele pomieszczeń oddano w prywatne ręce powstały nowe sklepy oraz inne punkty usługowe. Dworzec stał się także schronieniem dla bezdomnych przez wiele lat nie było żadnych remontów, a infrastruktura dworcowa powoli niszczała.

W końcu po wielu latach w roku 2012 dworzec w Głogowie doczekał się remontu, elewacja odzyskała swój dawny blask została wykonana z płytek klinkierowych, upodobniła się do wyglądu dworca z roku 1935. Poza elewacją została wymieniona stolarka okienna i drzwiowa, w hali głównej położono nową podłogę oraz odświeżono sufit i ściany. Na pewno nie odzyskał swojego pierwotnego wyglądu, ale cieszy to że cokolwiek zrobiono w kierunku poprawienia estetyki tego historycznego miejsca.
RED
źródło: polska-org.pl