18 lutego 1920, 100 lat temu, we wsi Żdzary, w obecnym pow. wieruszowskim (woj. łódzkie), w rodzinie nauczycielskiej, urodził się Tadeusz Maciejewski.
W 1939 r. zdał egzamin dojrzałości w Państwowym Liceum Ogólnokształcącym im. króla Stanisława Leszczyńskiego w Lesznie. W czasie wojny był więziony. Po uwolnieniu zamieszkał w Lesznie. Pracował m.in. jako robotnik drogowy. Podjął też studia prawnicze na Uniwersytecie Poznańskim, uczestniczył w tajnym nauczaniu. Od 1 marca 1945 roku był pracownikiem starostwa powiatowego w Lesznie. W październiku 1947 r. uzyskał tytuł magistra praw. Później odbywał aplikację sądową w Sądzie Okręgowym w Poznaniu i złożył egzamin sędziowski przed komisją poznańskiego Sądu Apelacyjnego. Mianowany asesorem Sądu Wojewódzkiego w Zielonej Górze, pracował w Sądzie Powiatowym w Szprotawie. Pełnił tam w zastępstwie obowiązki prezesa.
29 października 1951 roku na podstawie dekretu Ministra Sprawiedliwości został przeniesiony na stanowisko Prezesa Sądu Powiatowego w Głogowie, gdzie przyjechał 17 listopada.
Przez kilka następnych lat zmagał się z odbudową gmachu sądowego. Kiedy skończył - piękny budynek z początku XX wieku, mimo braku pierwotnego wystroju, był estetycznym akcentem w morzu gruzów Starego Miasta. Tu też Prezes zamieszkał i tam zmarł w służbie w 1986 roku.
Jak twierdził dr Janusz Chutkowski był to jedyny bezpartyjny Prezes Sądu Powiatowego w Polsce. Sędzia był działaczem Głogowskiego Towarzystwa Kultury i Towarzystwa Miłośników Głogowa, członkiem władz Zrzeszenia Prawników Polskich, należał też do innych stowarzyszeń i organizacji. Przewodniczył głogowskiej Delegaturze Okręgowej Komisji Badań Zbrodni Hitlerowskich. Inicjator poszukiwań wojennych grobów dzieci polskich w Głogowie.
RED
Głogowski Wehikuł Czasu
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz