Nie żyje Gabriel Seweryn! Mimo prób, lekarzom nie udało się go uratować. Odszedł słynny głogowianin znany w całej Polsce

Znany w mieście kuśnierz. Właściciel pracowni futer, znany w Polsce celebryta, który występował w serialu dokumentalnym „Królowe życia” zmarł około godziny 18 - po blisko godzinnej reanimacji - na Szpitalnym Oddziale Ratunkowym Głogowskiego Szpitala Powiatowego. Jego śmierć potwierdziła nam Ewa Todorov, rzeczniczka prasowa GSP. 

Trafił do szpitala dzisiaj. Była to nagła śmierć. Nie żyje Gabriel Seweryn. Miał 56 lat.

O słynnym głogowianinie pisaliśmy niespełna półtora miesiąca temu, gdyż zdecydował się zmienić swoje życie i całkowicie zmienić branżę. Słynny głogowianin szkolił się w sztuce makijażu permanentnego. W swojej pracowni futer na starówce szykował się do otwarcia salonu fryzjerskiego.

Decyzja dla mistrza Gabriela nie była łatwa. Tak jak trudno jest po pięćdziesiątce zmienić zawód wykonywany od dziesięcioleci, który przyniósł mu sukcesy i wielką sławę. Ale oceniał, że czasy dla przedsiębiorców są trudne. Problemy nie ominęły też i jego pracowni. Ostatnio się skumulowały. Klientów zainteresowanych szyciem oryginalnych naturalnych futer było coraz mniej. Do jego pracowni przyszedł komornik i tak dowiedział się o zadłużeniu lokalu. Komornik zajął część wyposażenia i ogłosił już termin licytacji, m.in. dwóch maszyn do szycia skór i futra z norek. Ale Gabriel miał już pomysł na nowe życie. Nie zdążył go jednak zrealizować. 

[ZT]151648[/ZT]

Gabriel Seweryn miał wiele planów. Zmarł we wtorek wieczorem w Głogowskim Szpitalu Powiatowym 

Rezygnacja z salonu futer to był jednak dla niego nowy początek. Zapowiadał, że jego pracownia nigdy nie zniknie z głogowskiej starówki, chyba że zdecyduje się wyjechać. Dał się przecież poznać jako człowiek wielu talentów, odwagi i wyobraźni. Ma nowy pomysł na życie. – Otworzę tutaj salon fryzjerski z gabinetem makijażu permanentnego – zapowiadał Gabriel Seweryn. Specjalistyczny kurs zacznie w październiku. – Mam bardzo dobrą rękę i wiem, że to potrafię, i będę to robić dobrze – nie ma wątpliwości. Z kolei jego salon fryzjerski będzie damski i męski, a w tej sztuce też ma długie doświadczenie i uznanie. – Jak nie będzie chętnych na makijaż, będę strzygł włosy i farbował, zawsze to lubiłem robić i robię do tej pory. Mojego partnera strzygę. Uważał, że ma włosy lepiej obcięte niż przez bardzo dobrego fryzjera – zapewniał. 

Gabriel zdradził nam półtora miesiąca temu, że o zmianie zawodu na fryzjera myślał już 10 lat temu. – A mogłem, przynajmniej miałbym dużo pieniędzy – przyznał, że w kuśnierstwie zawsze borykał się z problemami finansowymi. – Jak przychodziło lato, to byłem bez pieniędzy w Głogowie – nie ukrywał, że teraz mu ich brakuje jak nigdy dotąd. Dlatego zmienia branżę, ale zapewnia, że z szycia futer nie rezygnuje. Wyposażenie pracowni chciał wykorzystać do wystroju salonu fryzjerskiego. A jest piękne. W szafie i na ścianach miał jeszcze na sprzedaż gotowe futra, kożuchy, kurtki czy marynarki ze spodniami i spódnicami. Wszystkie perfekcyjnie uszyte, niepowtarzalne. Pracownia pracowała jeszcze wtedy jak zwykle. Gabriel szył, wykonywał przeróbki i planał swój nowy gabinet makijażu. 

Gabriel Seweryn był człowiekiem wielu pasji. Zmarł w wieku 56 lat

– Zarejestrowałem się w urzędzie pracy, żeby mieć ubezpieczenie, bo sława i rozpoznawalność nie idzie w parze z innymi rzeczami. Ludzie nie znając mnie myśleli, że zarobiłem na programie telewizyjnym niebotyczne pieniądze. A tak nie było – opowiadał, że wręcz wcale nie zarobił, a musiał za to poświęcić temu dużo czasu. Z udziału zrezygnował też z powodu rozczarowania. Jak wspomina, program miał przede wszystkim pokazywać pracę, życie zawodowe i prywatne, a skupił się na prywatnym. – Byłem pewny, że dzięki temu programowi zyskam klientów, rozpoznawalność i będzie mi po prostu łatwiej w życiu. Bo do tej pory było mi bardzo ciężko. Wpakowałem się w zawód wymierający. Ale ja to robię, bo to po prostu lubię – znad maszyny do szycia opowiadał, że zyskał tylko rozpoznawalność i sympatię. To dzięki temu tysiące ludzi przyjeżdżało do Głogowa i przy okazji oglądało starówkę. – Potrafili jechać setki kilometrów, by mnie poznać – wspominał. Ale jak zapowiedział, prócz szycia futer miał też inne pasje. 

[ZT]149917[/ZT]

LUK 

Fot. Archiwum Redakcji