Mija 40 lat od odsłonięcia pomnika Dzieci Głogowskich. Pomysł jego budowy poświęconego "męczeństwu dzieci" zrodził się w czasie obchodów Tysiąclecia Państwa Polskiego w 1966 roku. Miał upamiętniać nie tylko bohaterską śmierć głogowskich dzieci podczas obrony grodu z 1109 roku, ale także te nieznane polskie dzieci, których mogiły znajdowały się w pobliżu zamku. W 1959 roku Komisja Polskiego Czerwonego Krzyża z Warszawy ekshumowała je i przewiozła na cmentarz komunalny w Zielonej Górze.

Dokładnie 23 maja 1966 roku z inicjatywy Głogowskiego Towarzystwa Kultury Prezydium Powiatowego Komitetu Frontu Jedności Narodu oraz Komitetu Obchodów Tysiąclecia PRL w Głogowie powołano Komitet Budowy Pomnika Męczeństwa Dzieci Polskich i Włączenia Głogowa do Macierzy. Już dwa lata później udało się uzbierać na rzecz budowy pomnika 15 tys. zł - w 1970 roku było to już prawie 165 tys. zł. W 1968 roku Związek Polskich Artystów Plastyków w Zielonej Górze ogłosił konkurs na projekt pomnika. Swoje pomysły zgłosiło aż 30 artystów. Jednak wtedy budowa nie doszła do skutku. Dopiero w 1976 roku bułgarski rzeźbiarz Dymitr Petrov-Vacev przygotował autorski projekt pomnika, który został wybrany i przystąpiono do prac.

1 września 1979 roku o godz. 12 w ramach obchodów 40-lecia wybuchu II wojny światowej oraz 870. rocznicy obrony Głogowa na placu przy Zamku Książąt Głogowskich odsłonięto pomnik Dzieci Głogowskich. Odbyło się to w obecności 20 tys. ludzi. Kosztował 25 mln zł. Jest skierowany frontem do Starego Miasta.

Wystawę poświęconą pomnikowi Dzieci Głogowskiej, od 14 września, można oglądać w Muzeum Archeologiczno-Historycznym w Głogowie. Na ekspozycję składają się zarówno fotografie z czasów, w których pomnik był budowany, jak i wiele innych pamiątek związanych zarówno z samym pomnikiem, jak i ideą jego budowy.

W artykule wykorzystano zdjęcia i fragmenty tekstów właśnie z tej wystawy.
RED