Krystyna Grzegorek: Święta smakują dzieciństwem

Duża wigilia w rodzinnym gronie. Trzy pokolenia w domu pod Głogowem, z tradycjami łódzko-poznańskimi.

Święta u Krystyny Grzegorek mają ten sam klimat i smak, jak w jej rodzinnym domu. Kiedyś z rodzicami i czwórką rodzeństwa, później z rodzinami sióstr i braci, teraz z własnymi dziećmi i wnukami, które mieszkają po sąsiedzku. 

Dopóki my z mężem żyjemy, to wigilie zawsze będą u nas

- mówi pani Krystyna. Do świątecznego stołu zasiądzie 10 osób, trzy pokolenia. 

Choinka tylko w wigilię

Nieraz ktoś z dalszej rodziny przyjedzie, ale w tym roku spędzimy święta we własnym gronie 

– zapowiada pani Krystyna, w przeszłości radna i przewodnicząca rady gminy Głogów. Jej społeczną misję kontynuuje córka, Ewelina Grzegorek-Tamecka, wiceprzewodnicząca rady gminy i od lat sołtyska Kluczy. Pani Ewelina jest założycielką Koła Gospodyń Wiejskich Kluczowianki, słynnego ze znakomitej kuchni.

Tak samo obie panie gotują w domu, z przepisów mamy i babć. 

Mama pochodziła z Poznańskiego, a tato z Łodzi, więc dania wigilijne były trochę mieszane, ale podstawą zawsze był karp, śledź, makiełki, pierogi z kapustą i grzybami, uszka, kompot z suszonych owoców. Groch z kapustą obowiązkowo! Raz w roku gotuję 

– śmieje się pani Krystyna. Teraz, ze względu na stan zdrowia, pałeczkę pierwszej gospodyni przejmuje jej córka. Pomaga też synowa. 

Z najmłodszą wnuczką co roku piekę pierniki, ma osiem lat. Wspólnie wszystko przygotowujemy 

– cieszy się pani Krystyna. Najpiękniejsze świąteczne tradycje z dzieciństwa przeniosła do swojego domu. 

Choinka musi być ubierana w wigilię. Tato uczył nas robić ręcznie ozdoby z papieru, zawsze razem z nim ubieraliśmy choinkę, a mama z babcią pichciły w kuchni. Staram się podtrzymywać tę tradycję. To mają być jedne z ważniejszych chwil w roku. Boże Narodzenie to święta rodzinne. Staramy się zachować wszystko to, co robili moi rodzice 

– podkreśla Krystyna Grzegorek. Dawne przepisy przetrwały trudne czasy, tak jak rodzinne więzi i wartości: wiara i miłość drugiego człowieka. Z miłością także się u nich gotuje.

10 litrów zupy

Groch z kapustą to tradycja z domu mamy pani Krystyny, znana też w rodzinie ze strony taty. 

Od nich to były makiełki. Śledź - ale musiał być z mleczem w środku - podawnany ze śmietaną i ziemniakami, to była potrawa taty, mojego męża też. Tato sam przygotowywał śledzia. My z córką uwielbiamy groch z kapustą

- opowiada ze śmiechem pani Krystyna. Zdradza swój przepis: połówki grochu moczy, na drugi dzień gotuje, osobno gotuje pokrojoną kapustę kiszoną z zielem angielskim i listkiem bobkowym. Tak jak do wszystkich świątecznych potraw dodaje trochę masła.

Zupy grzybowej gotuję dziesięciolitrowy garnek. To była specjalność mojej mamy 

– dodaje, że niełatwo odtworzyć ten smak. Był idealny. 

Zupa musi być na dobrych grzybach leśnych, prawdziwkach i podgrzybkach, ma wtedy ładniejszy kolor i smak

– podkreśla. Grzyby podsmaża na masełku z odrobiną cebuli. 

Do tego był makaron, uszka lub kasza gryczana i sos grzybowy, bo niektórzy wolą kaszę z sosem 

– opowiada pani Krystyna. Nie przygotowuje tylko kutii, która była w rodzinie jej męża. 

W naszych rejonach nie było tej tradycji. Były makiełki, czyli bułka moczona w mleku z makiem na słodko, kluski z makiem

– wymienia.

Na wigilijnym stole w jej domu będzie tradycyjnie 12 potraw. 

Każdy musi wszystkiego spróbować w wigilię, lubi czy nie lubi, ale odrobinę ma zjeść 

– zdradza kolejną rodzinną tradycję. 

Świat się zmienia, ale staramy zachować chociaż część normalności, żeby święta były z kolędami i goszczeniem się z rodziną. Myślę, że moje dzieci będą to kultywować 

– dodaje.