36 lat od śmierci księdza Kutzana. Parafianie modlili się przy jego grobie

Pamięć o księdzu Zbigniewie Kutzenie trwa – dzisiaj 36. rocznica śmierci dawnego proboszcza parafii św. Mikołaja w Głogowie.

W sobotę (23.08.) mija 36 lat od śmierci ks. prał. Zbigniewa Kutzana – wieloletniego proboszcza parafii św. Mikołaja. Zmarł po ciężkiej chorobie. Uroczystości pogrzebowe zgromadziły tysiące wiernych, na czele z ówczesnym ordynariuszem bp. Józefem Michalikiem oraz bp. Pawłem Sochą. A wierni spotkali się też dzisiaj o godz. 10, przy jego grobie na cmentarzu przy ul. Legnickiej, aby wspólnie odmówić różaniec.

Wdzięczność za owoce pracy

Podczas modlitwy przypomniano, że pamięć o zmarłych duszpasterzach to nie tylko tradycja, ale przede wszystkim wyraz wdzięczności.

– Modlimy się cały czas pamiętając właśnie o dobru, które otrzymaliśmy z rąk poprzednich duszpasterzy. Tak jak się modlimy za naszych rodziców, krewnych, przyjaciół, tak się modlimy też właśnie za naszych poprzednich duszpasterzy, po to, aby okazać naszą wdzięczność właśnie za to dobro, które otrzymywaliśmy z rąk, nawet jeżeli nie znaliśmy ich bezpośrednio. To jednak i owoce ich pracy trwają do dzisiaj – mówił ks. Andrzej Pytlik.

Jak podkreślał, modlitwa to również prośba o wspólnotę wieczną.

– Chcemy też prosić Pana Boga właśnie o to, abyśmy kiedyś my otrzymali udział z nimi w szczęściu nieba. Abyśmy poszli do nieba razem z nimi i tam cieszyli się wspólną obecnością – dodawał.

Wspomnienia parafian

Dla starszych parafian ks. Kutzen pozostaje kimś więcej niż tylko postacią z historii. Wielu pamięta go jeszcze z czasów dzieciństwa.

– Tak, pamiętam proboszcza od momentu, kiedy przyszłam do tej parafii, mając 3 lata, aż do śmierci proboszcza. Pamiętam, był to bardzo życzliwy, otwarty człowiek. Udzielał mi pierwszej komunii. Także tutaj naprawdę zawsze był otwarty, życzliwy – wspomina pani Małgorzata, dziś 47-letnia parafianka.

W domowych albumach wciąż zachowały się zdjęcia.

– Moja grupa miała szczęście, że mamy z proboszczem grupowe zdjęcie z pierwszej komunii świętej. Wspomnienia wracają, a takie fotografie bardzo je przywołują – zaznacza.

– Przychodzę, bo szacunek i z uwagi na to, że też sobota mam dzień wolny. Często przychodzę, jak jestem na Legnickiej, zawsze zapalam znicz – mówi pani Małgorzata.

Ks. prał. Zbigniew Kutzen był proboszczem parafii św. Mikołaja w latach 1966–1989. Zmarł w 1989 roku, a jego grób znajduje się na cmentarzu przy ul. Legnickiej.

Sylwetka zasłużonego kapłana

Ks. Zbigniew Kutzan przyszedł na świat we Lwowie 23 kwietnia 1928 r.

W 1945 r. w ramach akcji wysiedleńczej rodzina Kutzanów trafiła do Gliwic. Tam w 1948 r. Zbigniew ukończył Liceum Ogólnokształcące. Tego samego roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego przeniesionego (po 1945 r.) z Lwowa do Kalwarii Zebrzydowskiej.

W 1953 r. otrzymał z rąk bp. Piotra Kałwy święcenia kapłańskie. Pierwszą placówką, na którą został skierowany neoprezbiter, była położona koło Hrubieszowa parafia Grabowiec.

13 grudnia 1966 r. na mocy dekretu wrocławskiej Kurii Arcybiskupiej ks. Zbigniew Kutzan otrzymał nominację na administratora parafii pw. św. Mikołaja w Głogowie, a osiem dni później został głogowskim dziekanem. Mając świadomość zadań przed nim stawianych i pokładanych oczekiwań, nie bez lęku podejmował nowe wyzwanie. Dość szybko okazało się jednak, że nominacja ta była trafną decyzją.

Nowy proboszcz zajął się z gorliwością pracą duszpasterską i kontynuował dzieło swoich poprzedników, z szczególną troską zajmując się katechizacją oraz rozwojem pobożności wśród wiernych (m.in.: wprowadził środowe nabożeństwo Do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, opiekował się Trzecim Zakonem św. Franciszka i grupami Żywego Różańca).

Bliskie sercu ks. Kuztana było duszpasterstwo rodzin i młodzieży. Był inicjatorem i mentorem wielu cennych przedsięwzięć, np. powołania przy parafii Studium Katechetycznego; scholi parafialnej; objęcia troską duszpasterską środowiska nauczycieli i organizacji pierwszego, wielkiego spotkania pedagogów (14 października 1980 r.); zapoczątkowania i dynamicznego rozwoju ruchu pielgrzymkowego; w 1987 r. przyjął „pod dach” swojej parafii powstający wówczas Klub Inteligencji Katolickiej.

Oczywiście wszystkie te działania ks. Zbigniewa Kutzana były możliwe również dzięki pomocy grona jego księży współpracowników, z których wymieńmy chociażby: ks. Eugeniusza Jankiewicza czy ks. Tadeusza Dobruckiego. Należy w tym miejscu podkreślić, że śp. ks. Kutzan miał też szczególny dar zjednywania sobie osób świeckich. Niezwykle piękną kartę swego życia ks. Prałat zapisał w latach osiemdziesiątych w związku z wydarzeniami stanu wojennego i kryzysu gospodarczego. Niósł pomoc rodzinom ofiar, otoczył opieką duszpasterską internowanych w głogowskim więzieniu, w parafii zorganizował systematyczną pomoc charytatywną, a przy współpracy lekarzy i farmaceutów - punkt apteczny.

Osobny rozdział w działalności ks. Prałata stanowiła kwestia odbudowy kościoła pw. Bożego Ciała wraz z pojezuickim kolegium. Po przybyciu do parafii w 1966 r. podjął on dzieło ukończenia odbudowy kościoła bezpośrednio po odwołanym ks. prałacie W. Olszowskim. Mimo ogromnych trudności (finansowych, technicznych) ks. Z. Kutzan podjął się też trudu dźwignięcia z ruin dawnego kolegium. Prace (przy wsparciu wielu życzliwych osób) rozpoczęto w 1976 r. Pięć lat budynek był już w stanie surowym, a w dalszych latach prowadzono prace wykończeniowe. Dziś odbudowane obiekty są prawdziwą ozdobą starówki i ośrodkiem duszpasterskim parafii pw. św. Mikołaja.

*Zarys historyczny powstał w oparciu o pismo Niedziela (źródło)