W tym roku szampana i tortu nie było, bo być nie mogło. Ale mieszkańcy ulicy 10 maja w Głogowie pamiętali o imieninach swojej ulicy i obchodzą je tak jak tylko można w czasach pandemii.
To jest wyjątkowa uliczka, bo jedna z najstarszych w Głogowie. Zamieszkana jako jedna z pierwszych po wojnie. Żyją jeszcze osoby, które pamiętają tamte lata, dzieci i rodziny tamtych pierwszych mieszkańców. Prawie wszyscy się tu znają, bo mieszka przy ul. 10 Maja kilkadziesiąt osób. Kilka lat temu postanowili świętować 10 maja imieniny swojej ulicy.
Na bramie każdego domu jest tylko urodzinowa etykieta, a na wielu ogrodzeniach wiszą zdjęcia - pamiątki z przeszłości, z pierwszych lat po wojnie, oraz z zeszłorocznej bardzo hucznej uroczystości.
W zeszłym roku świętowano hucznie. Uliczka na kilka godzin została zamknięta, wyłączona z ruchu, a na środku stanęły stoły, przy których świętowali wszyscy mieszkańcy - obecni i byli. Na uroczystość przyszli goście, także prezydent Głogowa Rafael Rokaszewicz. Szkoda, że w tym roku nie można było tak świętować...
Ulica została wytyczona i zabudowana w latach dwudziestych XX wieku. Nosiła imię Johanna Herdera, wybitnego niemieckiego pisarza, prekursora romantyzmu. Mieszkali tu urzędnicy, kupcy, rzemieślnicy, a także w trakcie wojny wiele wdów. Każdy dom od ulicy posiadał kwietnik, a przy niektórych kwitły ozdobne drzewa.
Za budynkami były ogrody warzywne. Większość domów oblężenie Głogowa przeszło bez większych strat, a te, które były zniszczone, bardzo szybko odbudowano.
W przededniu II wojny światowej w jej pobliżu wybudowano potężny kompleks szpitala wojskowego - dziś to nasz szpital powiatowy. Propozycję polskiej nazwy ulicy w 1945 r. wymyślił Adam Królak, ponieważ 10 maja 1945 r. o godz. 10.30 w imieniu władz polskich przejął miasto wraz z resztą ludności niemieckiej oraz rannymi niemieckimi jeńcami. Jego wniosek poparli pionierzy, pierwsi mieszkańcy.
RED
fot. Głogowski Wehikuł Czasu
0
0
0
0
0
0
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz