Głogów? Poznajcie historię nazwy naszego miasta

Nazwa miasta pochodzi od słowa "glogh", oznaczającego cierń lub kolec. Początkowo głogiem nazywano wszystkie kłujące krzewy, ale z czasem zawężono nazwę do jednej rośliny - głogu. Odnosi się ona do terenów, na których osada została założona i ma związek z roślinnością charakterystyczną dla tego obszaru.

Nazwę miasta w zlatynizowanej formie um urbem Glogua oraz urbs Glogus notuje Kronika Thietmara w roku 1010. W 1120 r. wzmiankowany był jako duce Woyslao Glogoviensi. Później występowały także inne warianty tej nazwy: Glogov (1155), castra Glogova (1157) oraz Glogou (1208). W średniowieczu występowała również nazwa w formie żeńskiej: Głogowa. Na przestrzeni dziejów występowały niemieckie formy: od XI do XX w. - Glogau oraz Gross-Glogau (XV-XIX w.).

W spisanych po łacinie dokumentach średniowiecznych z 1242 oraz 1318 r. miasto wymienione jest pod nazwą Glogouia. Nazwę miejscowości w zlatynizowanej staropolskiej formie Glogovia notuje spisana po łacinie w latach 1269-1273 "Księga henrykowska". Około 1300-1305 r. w "Księdze uposażeń biskupstwa wrocławskiego" również pojawia się w formie Glogovia.

W pruskim urzędowym dokumencie z 1750 r. miasto wymienione jest jako Glogow, czyli "Weissdornstadt" - "Miasto głogu". Późniejsza nazwa niemiecka - Glogau jest zgermanizowaną nazwą pierwotnej, słowiańskiej i nie ma znaczenia w języku niemieckim. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego wydany pod koniec XIX w. podaje wiele wariantów nazw miejscowości: niemiecką Glogau oraz polskie - Głogów, Głogówek na Szląsku, a także Głogów Dolny lub Wielki, oraz w formie żeńskiej Głogowa Dolna lub Wielka, a po niemiecku Gross-Glogau i Ober-Glogau oraz Klein-Glogau.
RED
Źródła: glogow.pl, M. Goździewicz, DGL News, W. Najgebauer