Na głogowskiej ulicy Stanisława Kutrzeby

Ulica Stanisława Kutrzeby biegnie tuż nad fosą od ul. Staromiejskiej wzdłuż monumentalnej, ponad 83-metrowej długości, elewacji frontowej gmachu Sądu i skręca, by wzdłuż sądowego muru dotrzeć do ul. Starowałowej. Przed wojną nosiła nazwę Am Amtsgericht, która dotyczyła tylko odcinka wzdłuż południowej, głównej elewacji Sądu. Odcinek zachodni, dziś włączony do tej uliczki, nosił nazwę Enderstrasse, zaraz po wojnie Adam Królak nadał mu nazwę Podwale. Nazwa się nie utrzymała. A wymienione wyżej też miały swoje poprzedniczki polskie. Utrzymała się natomiast nadana przez Adama Królaka nazwa upamiętniająca wybitnego polskiego historyka i profesora na Uniwersytecie Jagiellońskim, Stanisława Kutrzebę. (Choć, jak Wehikuł zapytał 10 głogowian, większości ulica kojarzyła się z generałem Tadeuszem Kutrzebą, bohaterem kampanii wrześniowej, reszta nie wiedziała kto to). Obecnie uliczka liczy 219 metrów i w dalszym ciągu jest jedną z najkrótszych w mieście.

Gmach nad fosą wybudowano w latach 1908-1911 według projektu zielonogórskiego architekta Emila Friede, w ramach zagospodarowywania terenów pofortecznych według nowoczesnej koncepcji urbanistycznej. Od początku przeznaczeniem budowli była obsługa wymiaru sprawiedliwości. Obok wybudowano gmach sądowego wiezienia. Ryzalit wsparty na 6 kolumnach m.in. pomieścił największą, reprezentacyjną salę posiedzeń sądu. Znalazły się tam również gabinety 8 sędziów oraz obrońcy z urzędu. W przestronnych pokojach ulokowano wszystkie potrzebne komórki organizacyjne sądu i jego obsługi. Uszkodzony w trakcie działań wojennych gmach kilka lat czekał na decyzję co do swojej przyszłości. W końcu lat czterdziestych podjęto decyzję o odbudowie z przeznaczeniem na Sąd Powiatowy. W 1950 roku sporządzono "Plan inwentaryzacyjny budynku Sądu Okręgowego w Głogowie, Kutrzeby 2." Budowę z pozycji inwestora czyli resortu sprawiedliwości nadzorował prezes Sądu, Tadeusz Maciejewski, który miał tu też mieszkanie służbowe. Na jednym ze zdjęć małżonka Prezesa z dziećmi w 1953 roku, przy wyjściu pod arkadami.

Po przeciwnej stronie ulicy wzniesiono do ok. 1925 roku pięć willi z przeznaczeniem na mieszkania. Budynek nr 1 nie ucierpiał w trakcie oblężenia. Z kolejnych czterech odbudowano tylko ten pod nr 3.
źródło: Głogowski Wehikuł Czasu