Głogowski SOR ma być jednym z najlepszych w województwie. Po rewolucji przybyło tam empatii

SOR już nie będzie pięta achillesową Głogowskiego Szpitala Powiatowego. Prezes zapewnia, że od października to już inny oddział. 

Informację o kondycji finansowej szpitala i przeprowadzonych modernizacjach przedstawił podczas sesji rady miejskiej Głogowa prezes zarządu Mieczysław Maksimczyk (16.12.). Radni mieli wiele pytań, a większość dotyczyła Szpitalnego Oddziału Ratunkowego, który najoględniej nie ma dobrej sławy. Złe doświadczenia mają nawet radne. Mówiły o braku empatii, przez co w nagłych przypadkach mieszkańcy Głogowa wolą jechać po pomoc na oddziały ratunkowe do innych miast, do Nowej Soli czy Lubina. Jeśli mają wybór, głogowskiego unikają. 

Brakuje jakiegoś rodzaju empatii i znalezienie się w sytuacji, kiedy człowiek przychodzi z poważnym problemem i natyka się na ścianę trochę formalną, trochę biurokratyczno- urzędową i rozłożone ręce personelu medycznego   

– powiedziała radna Bożena Rudzińska, przywołując również osobiste doświadczenia. Pytała o możliwości podpisania przez szpital umowy ze specjalistami, jak laryngolog, by pacjenci nie byli odsyłani do Legnicy czy Wrocławia, np. z krwotokiem z nosa. 

Zdaniem radnej Aleksandry Nawoj-Wiśniewskiej, może potrzebny jest remont personelu, by zmieniło się podejście do człowieka, bo ludzkiego na SOR-ze brakuje.

Opieka wielokrotnie jest nie do przyjęcia

– radna mówiła też o własnym przypadku, gdy przez 6 godzin leżała na SOR-ze i nawet nie została rejestrowana. Dodała, że wielu głogowian ma negatywne doświadczenia związane z SOR-em, który jest piętą achillesową szpitala.

O SOR-ze rzeczywiście mówiło się źle, a nawet bardzo źle. Ten okres mamy na szczęście za sobą. Mieliśmy olbrzymi kłopot z SOR-em i z obsadą lekarską

– powiedział prezes Mieczysław Maksimczyk, dodając, że niewielu lekarzy jest chętnych do pracy na oddziale ratunkowym.

Robiliśmy niejako łapankę wśród wielu lekarzy, którzy kiedyś u nas pracowali, bądź nie pracowali, abyśmy tylko mogli podpisać umowę na SOR

– wspomniał o wielu rewolucyjnych zmianach dokonanych na oddziale w zakresie wynagradzania i obsady. W efekcie od 1 października szpital ma nowego dyrektora medycznego, który jednocześnie jest kierownikiem SOR-u i ma dwóch zastępców.

W tej chwili na SOR-ze codziennie jest co najmniej dwóch lekarzy, w tym jeden chirurg i jeden internista czy lekarz niezabiegowy. Często jest trzech lekarzy. Po południu jest dwóch lekarzy

– prezes zapewnił, że sytuacja się bardzo zmieniła, jednak praca na SOR-ze jest ciężka i wymagająca, a o chętnych trudno. Nie palą się do niej ani pielęgniarki, ani wyszkoleni ratownicy. 

Mimo to radzimy sobie z obsadą i w miarę normalnym funkcjonowaniem SOR-u

– zaznaczył prezes. Dodał, że pacjent przychodzący na oddział powinien jak najszybciej dostać pomoc. Pilność przypadku określa triage, jednak w tym czasie karetki przywożą kolejne osoby w ciężkim stanie. Zdarzało się, że 3 albo 4 karetki stały w kolejce na przyjęcie do SOR-u z pacjentami w gorszym stanie od ludzi w poczekalni. I musieli czekać dłużej. Jak podał Mieczysław Maksimczyk, SOR przyjmuje 70-80 pacjentów dziennie często jest traktowany jak przychodnia. Przyznał, że pracownicy bywają przemęczeni i mogą im puścić nerwy. Jednak patrząc na zachowania niektórych pacjentów, pretensje są nieuzasadnione.

Po kolejnych pytaniach prezes jeszcze raz podkreślił, że od 1 października SOR jest już inny.

To nie będzie najlepszy SOR w Polsce, ale z pewnością już dzisiaj nie jest najgorszym  SOR-em. W tej chwili to jest naprawdę dobrze skonstruowany oddział naszego szpitala

– zaznaczył, że osiągnięcie tego poziomu kosztowało wiele wysiłku, łącznie z wymianą personelu.

Są nowi ludzie na oddziale sorowskim. Już nie ma niektórych osób, które nie wykazywały się zbyt wielką empatią, w związku z tym zostały odsunięte i zamienione. Teraz jest tam zupełnie inna jakość pracy

– powiedział prezes szpitala.

(GH)