Budowa Huty Miedzi Głogów

Odkrycia dr Jana Wyżykowskiego złóż rud miedzi w 1957 roku w pobliżu Lubina i Sieroszowic, spowodowały powstanie Zagłębia Miedziowego i budowę kopalń na tym terenie.

Do miedziowych potrzeb dostosowano też, działającą już od 1951 roku, legnicką hutę. Mimo zwiększania jej zdolności produkcyjnych, w czerwcu 1964 roku w Warszawie podjęto decyzję zlokalizowania pod Głogowem nowej, wielkiej huty miedzi.

Rozwój Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego, który obejmował kopalnictwo i hutnictwo miedzi określono w planie regionalnym, zatwierdzonym przez Komitet Ekonomiczny Rady Ministrów. Do realizacji budowy nowej huty miedzi pod uwagę brane były trzy warianty: okolice wsi Grębocice, Komornik bądź Żukowic. 15 lutego 1966 roku Zespół Gospodarki Terenowej Komisji Planowania przy Radzie Ministrów wydał zaświadczenie lokalizacyjne na 346, ustalające budowę zakładu w rejonie położonej nad Odrą wsi Żukowice w odległości 5 km od Głogowa. Głównymi czynnikami decydującymi o tym były: niewielka odległość huty od kopalni miedzi, rzeka Odra i jej właściwości oraz znajdujące się w okolicach Żukowic ziemie gorszej klasy.

Założenia budowy Huty Miedzi „Głogów” podjęte zostały w uchwale nr 104/66 Komitetu Ekonomicznego z 29 kwietnia 1966 roku, a już dwa lata później zatwierdzono wstępny projekt budowy zakładu, zajmującego po zakończeniu prac teren 60 hektarów. Uruchomienie pierwszej produkcji w hucie planowano na połowę 1971 roku, natomiast całkowite zakończenie prac budowlanych przewidywano na 1972 rok. Generalnym wykonawcą inwestycji było Zielonogórskie Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego w Nowej Soli, a pierwsze prace przygotowawcze, rozpoczęto 27 lutego 1967 roku. Natomiast prace właściwe na terenie przyszłej huty ruszyły wiosną roku następnego. Głównym projektantem huty było Biuro Projektów Metali Niezależnych „Biopromet” w Katowicach, a na dyrektora naczelnego huty wybrano Ryszarda Sojkę.

20 lipca 1971 roku uruchomiono Hutę Miedzi „Głogów”. W jej uroczystym otwarciu udział wzięły władze każdego szczebla, na czele z najwyższymi władzami państwowymi: ówczesnym I sekretarzem KC PZPR Edwardem Gierkiem i premierem Piotrem Jaroszewiczem. Podczas uroczystości, najbardziej zasłużonym budowniczym głogowskiej huty, wręczono odznaczenia państwowe. Dość szybko okazało się, że wybudowana huta nie posiada wystarczającej mocy produkcyjnej, stąd też Rada Ministrów 30 lipca 1973 roku, podjęła decyzję o budowie w sąsiedztwie bliźniaczej huty. Cykl budowy Huty Miedzi „Głogów” II trwał 36 miesięcy a jej projekt powstał przy współpracy polskich specjalistów z fińską firmą „Ouyokumpu Oy”. Głównym wykonawcą robót budowlanych było Wrocławskie Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych. W sierpniu 1976 roku w drugiej hucie rozpalono pierwszy piec anodowy, a miesiąc później dokonano pierwszego wytopu.

Dariusz Andrzej Czaja

Opis do ilustracji: Widok na HM „Głogów” w 1971 roku.